Enerxías renovables:
A biomasa:
É a utilización da materia orgánica como fonte enerxética. Pola súa ampla definición, a biomasa abarca un amplo conxunto de materias orgánicas que se caracteriza pola súa heteroxeneidade, tanto pola súa orixe como pola súa natureza.
No contexto enerxético, a biomasa pode considerarse como a materia orgánica orixinada nun proceso biolóxico, espontáneo ou provocado, utilizable como fonte de enerxía. Estes recursos biomásicos poden agruparse de forma xeral en agrícolas e forestales. Tamén se considera biomasa a materia orgánica das augas residuales e os lodos de depuradora, así como a fracción orgánica dos residuos sólidos urbanos, e outros residuos derivados das industrias.
A valoración da biomasa pode facerse a través de catro procesos básicos mediante os que pode transformarse en calor e electricidade: combustión, dixestión anaerobia, gasificación e pirólisis.
A biomasa:
É a utilización da materia orgánica como fonte enerxética. Pola súa ampla definición, a biomasa abarca un amplo conxunto de materias orgánicas que se caracteriza pola súa heteroxeneidade, tanto pola súa orixe como pola súa natureza.
No contexto enerxético, a biomasa pode considerarse como a materia orgánica orixinada nun proceso biolóxico, espontáneo ou provocado, utilizable como fonte de enerxía. Estes recursos biomásicos poden agruparse de forma xeral en agrícolas e forestales. Tamén se considera biomasa a materia orgánica das augas residuales e os lodos de depuradora, así como a fracción orgánica dos residuos sólidos urbanos, e outros residuos derivados das industrias.
A valoración da biomasa pode facerse a través de catro procesos básicos mediante os que pode transformarse en calor e electricidade: combustión, dixestión anaerobia, gasificación e pirólisis.
Enerxía xeotérmica:
A enerxía xeotérmica é aquela enerxía almacenada en forma de calor que se atopa baixo a superficie da terra. Esta enerxía pode aproveitarse para a produción directa de calor ou para a xeración de electricidade. É unha enerxía renovable e de produción continua as 24 horas do día. Existen dous tipos de enerxía xeotérmica:
-A enerxía xeotérmica de alta entalpía é a que aproveita un recurso xeotérmico que se atopa en determinadas condicións de presión e alta temperatura (superior a 150 ºC). O aproveitamento deste recurso pode facerse directamente si se dan de forma natural as condicións xeológicas e físicas para iso. Si o xacemento xeotérmico conta con condicións físico-xeológicas favorables pero non existe fluído, este podería inxectarse creando así un xacemento de rocha quente seca (geotermia estimulada).
-A enerxía xeotérmica de baixa entalpía basea as súas aplicacións na capacidade que o subsolo posúe de acumular calor e de manter unha temperatura sensiblemente constante, entre 10 e 20 m de profundidade, ao longo de todo o ano.
Debido a que o contido en calor dos recursos geotérmicos de baixa entalpía é insuficiente para producir enerxía eléctrica, aqueles recursos con temperaturas por baixo de 50º e ata ata 15ºC, poden ser utilizados para produción de auga quente sanitaria e para climatización, axudándose dun sistema de bomba de calor que na actualidade xa proporciona 4.500 MWt de potencia só en Europa.
Enerxía hidráulica:
A enerxía hidráulica é o aproveitamento da enerxía cinética dunha masa de auga. A auga move unha turbina cuxo movemento de rotación transfírese, mediante un eixe, a un xerador de electricidade. Ata mediados do século XX a enerxía hidráulica foi a principal fonte para a produción eléctrica a gran escala.
As centrais minihidráulicas son aquelas que contan cunha potencia menor de 10 MW. Esta tecnoloxía renovable é a forma máis respetuosa co medioambiente que se coñece para a produción de electricidade.
A enerxía hidráulica é o aproveitamento da enerxía cinética dunha masa de auga. A auga move unha turbina cuxo movemento de rotación transfírese, mediante un eixe, a un xerador de electricidade. Ata mediados do século XX a enerxía hidráulica foi a principal fonte para a produción eléctrica a gran escala.
As centrais minihidráulicas son aquelas que contan cunha potencia menor de 10 MW. Esta tecnoloxía renovable é a forma máis respetuosa co medioambiente que se coñece para a produción de electricidade.
Enerxía mariña:
Coñécese como enerxía mariña un conxunto de tecnoloxías que aproveitan a enerxía dos océanos. O mar ten un gran potencial enerxético, que se manifesta principalmente nas olas, as mareas, as correntes e na diferenza de temperatura entre a superficie e o fondo mariño.
O aproveitamento da enerxía mariña non xera impactos ambientais nin visuales considerables. Con todo, as condicións hostís do mar, a forza da oleaxe e da corrosión mariña, así como a necesidade de contar con mecanismos para trasladar a enerxía a terra, fan que esta tecnoloxía requira de grandes investimentos e que aínda estea, salvo algunha excepción, en fase precomercial.
Coñécese como enerxía mariña un conxunto de tecnoloxías que aproveitan a enerxía dos océanos. O mar ten un gran potencial enerxético, que se manifesta principalmente nas olas, as mareas, as correntes e na diferenza de temperatura entre a superficie e o fondo mariño.
O aproveitamento da enerxía mariña non xera impactos ambientais nin visuales considerables. Con todo, as condicións hostís do mar, a forza da oleaxe e da corrosión mariña, así como a necesidade de contar con mecanismos para trasladar a enerxía a terra, fan que esta tecnoloxía requira de grandes investimentos e que aínda estea, salvo algunha excepción, en fase precomercial.
Enerxía solar:
É a que aproveita as radiacións que chegan a Terra procedentes do Sol. Hai dous tipos:
-A enerxía fotovoltaica é a transformación directa da radiación solar en electricidade. Esta transformación prodúcese nuns dispositivos denominados paneles fotovoltaicos. Nos paneles fotovoltaicos, a radiación solar excita os electróns dun dispositivo semiconductor xerando unha pequena diferenza de potencial. A conexión en serie destes dispositivos permite obter diferenzas de potencial maiores.
Aínda que o efecto fotovoltaico era coñecido desde o século XIX, foi na década dos 50, en plena carreira espacial, cando os paneles fotovoltaicos comezaron a experimentar un importante desenvolvemento. Inicialmente utilizados para fornecer electricidade a satélites xeoestacionarios de comunicacións, hoxe en día constitúen unha tecnoloxía de xeración eléctrica renovable.
Unha das principais virtudes da tecnoloxía fotovoltaica é o seu aspecto modular, podéndose construír dende enormes plantas fotovoltaicas en chan ata pequenos paneles para tellados.
É a que aproveita as radiacións que chegan a Terra procedentes do Sol. Hai dous tipos:
-A enerxía fotovoltaica é a transformación directa da radiación solar en electricidade. Esta transformación prodúcese nuns dispositivos denominados paneles fotovoltaicos. Nos paneles fotovoltaicos, a radiación solar excita os electróns dun dispositivo semiconductor xerando unha pequena diferenza de potencial. A conexión en serie destes dispositivos permite obter diferenzas de potencial maiores.
Aínda que o efecto fotovoltaico era coñecido desde o século XIX, foi na década dos 50, en plena carreira espacial, cando os paneles fotovoltaicos comezaron a experimentar un importante desenvolvemento. Inicialmente utilizados para fornecer electricidade a satélites xeoestacionarios de comunicacións, hoxe en día constitúen unha tecnoloxía de xeración eléctrica renovable.
Unha das principais virtudes da tecnoloxía fotovoltaica é o seu aspecto modular, podéndose construír dende enormes plantas fotovoltaicas en chan ata pequenos paneles para tellados.
-A enerxía solar térmica ou enerxía termosolar consiste no aproveitamento da enerxía do Sol para producir calor que pode aproveitarse para cociñar alimentos ou para a produción de auga quente destinada ao consumo de auga doméstico, xa sexa auga quente sanitaria, calefacción, ou para produción de enerxía mecánica e, a partir dela, de enerxía eléctrica. Adicionalmente pode empregarse para alimentar unha máquina de refrixeración por absorción, que emprega calor en lugar de electricidade para producir frío co que se pode acondicionar o aire dos locais.
Enerxía eólica:
A enerxía eólica é a enerxía obtida a partir do vento, é dicir, a enerxía cinética xerada por efecto das correntes de aire, e que é convertida noutras formas útiles de enerxía para as actividades humanas. Na actualidade, a enerxía eólica é utilizada principalmente para producir electricidade mediante aeroxeradores, conectados ás grandes redes de distribución de enerxía eléctrica. Os parques eólicos construídos en terra supoñen unha fonte de enerxía cada vez máis barata, competitiva ou ata máis barata en moitas rexións que outras fontes de enerxía convencionais. Pequenas instalacións eólicas poden, por exemplo, proporcionar electricidade en rexións remotas e illadas que non teñen acceso á rede eléctrica, do mesmo xeito que fai a enerxía solar fotovoltaica. As compañías eléctricas distribuidoras adquiren cada vez en maior medida o exceso de electricidade producido por pequenas instalacións eólicas domésticas. O auxe da enerxía eólica provocou tamén a planificación e construción de parques eólicos mariños, situados preto das costas. A enerxía do vento é máis estable e forte no mar que en terra, e os parques eólicos mariños teñen un impacto visual menor, pero os custos de construción e mantemento destes parques son considerablemente maiores.
A enerxía eólica é a enerxía obtida a partir do vento, é dicir, a enerxía cinética xerada por efecto das correntes de aire, e que é convertida noutras formas útiles de enerxía para as actividades humanas. Na actualidade, a enerxía eólica é utilizada principalmente para producir electricidade mediante aeroxeradores, conectados ás grandes redes de distribución de enerxía eléctrica. Os parques eólicos construídos en terra supoñen unha fonte de enerxía cada vez máis barata, competitiva ou ata máis barata en moitas rexións que outras fontes de enerxía convencionais. Pequenas instalacións eólicas poden, por exemplo, proporcionar electricidade en rexións remotas e illadas que non teñen acceso á rede eléctrica, do mesmo xeito que fai a enerxía solar fotovoltaica. As compañías eléctricas distribuidoras adquiren cada vez en maior medida o exceso de electricidade producido por pequenas instalacións eólicas domésticas. O auxe da enerxía eólica provocou tamén a planificación e construción de parques eólicos mariños, situados preto das costas. A enerxía do vento é máis estable e forte no mar que en terra, e os parques eólicos mariños teñen un impacto visual menor, pero os custos de construción e mantemento destes parques son considerablemente maiores.