Enerxías non renovables:
Petróleo:
É un composto orgánico orixinado principalmente por organismos acuáticos, vexetais e animais, que vivían nos mares, lagoas ou desembocaduras de ríos en proximidades do mar e que se foi acumulando en capas sedimentarias da cortiza terrestre. O hidróxeno e o carbono son os elementos básicos na composición do petróleo.
A formación dun xacemento de petróleo leva centos de millóns de anos e unha vez que foi detectado por medio de prospeccións xeolóxicas, fanse pozos profundos utilizando torres de perforación para extraer o petróleo.
Trala extracción, o petróleo é separado do gas e da auga e logo, a través de oleoductos, é conducido para o seu emprego como combustible ou para un tratamento posterior (para transformalo en diversos subproductos).
Isto último implica un proceso que se realiza nas refinerías e que é coñecido como destilación fraccionada, que permite a división do cru en distintas fraccións.
O fraccionamiento consiste en quentar o cru en equipos especiais, para que logo pase a unha columna de destilación, na que, aproveitando a diferente volatilidad dos seus compoñentes, lógrase unha separación en diversas fraccións que inclúen gas licuado, gasolina, parafina, queroseno, diésel e aceites lubricantes, entre outros.
Enerxía nuclear:
É a que está contida no núcleo dos átomos e libérase como resultado dunha reacción nuclear.
As centrais nucleares producen electricidade aproveitando a enerxía que desprenden os átomos de uranio, xa que este mineral é capaz de producir enerxía por fisión nuclear ao facer contacto con neutróns.
O uranio atópase en forma de mineral na natureza.
Debe ser refinado para incrementar a súa concentración e alcanzar un nivel no que estea listo para a reacción.
As reaccións nucleares poden ser de dous tipos: por fisión e fusión.
-Fisión: é a forma máis utilizada e consiste nunha reacción na que o núcleo do átomo de uranio, ao ser bombardeado con neutróns, descomponse en dous núcleos máis pequenos, producindo un gran desprendemento de enerxía, ademais da emisión de dous ou máis neutróns que atacan a outros átomos de uranio, o que provoca o mesmo efecto e causa unha reacción en cadea.
Nunha central nuclear, o uranio utilizado na fisión está almacenado en tubos dunha aleación de zirconio altamente resistente. A fisión lévase a cabo no núcleo dentro do reactor nuclear (recipiente pechado e illado por grosas paredes de hormigón que absorben a radiación).
- Fusión: esta sucede nas estrelas (como o Sol), xerando grandes cantidades de enerxía. Prodúcese cando dous núcleos atómicos (por exemplo o hidróxeno) únense para crear outro máis grande (helio). Este tipo de enerxía é mellor que a de fisión, porque usa unha fonte moi abundante, como o hidróxeno e, tamén, ecolóxica, porque, en principio, non contaminaría. Contodo, ata o momento, a tecnoloxía necesaria para realizar a fusión nuclear non está desenrolada.
Carbón:
É un mineral de orixe orgánica constituído básicamente por carbono. A súa formación é o resultado da condensación gradual de materias das plantas parcialmente descompostas ao longo de millóns de anos.
Segundo as presións e temperaturas que o formaron distínguense catro tipos de carbón: turba, lignito, hulla e antracita.
Así, as plantas ao descompoñerse forman unha capa chamada turba que é pouco rica en carbono. O lignito vén a continuación na escala de riqueza, pero segue sendo mal combustible porque contén pouco carbono (30% de concentración) e máis auga.
A hulla orixínase pola compresión do lignito e é moito máis rica en carbono (entre 75 e 80%) e ten un alto poder calorífico, polo que se utiliza nas plantas de produción de enerxía. A antracita procede da transformación da hulla e é o mellor dos carbóns (95%), moi pouco contaminante e de alto poder calorífico.
O uso enerxético (a gran nivel) do carbón realízase nas centrais térmicas ou termoeléctricas co fin de xerar electricidade. Neste lugar o carbón é reducido a po fino e logo é bombeado dentro dun forno por medio dun chorro de aire quente. O calor xerado é usado para ferver a auga que pasa polas tuberías da caldera. O vapor (que alcanza case os 600°C) é enviado cara á turbina para facela virar a gran velocidade.
O eixe da turbina está conectado a un xerador que produce electricidade. Mediante transformadores auméntase o seu voltaxe para logo envialo á rede de alta tensión.
Gas natural:
Combustible de orixe fósil que se forma da degradación de materia orgánica co paso de millóns de anos.
O gas natural é unha mestura de hidrocarburos lixeiros compostos principalmente por metano (en maior porcentaxe), nitróxeno, dióxido de carbono e etano.
Atópaselle nas profundidades da Terra, e en moitas ocasións, comparte os mesmos xacementos co petróleo e o carbón.
Unha vez que o gas natural foi extraído de xeito similar ao petróleo, é dicir, mediante perforacións que chegan aos depósitos (por medio de torres perforadoras), sácaselle o exceso de auga e as súas impurezas. Logo, é almacenado ata ser transportado ata as zonas de consumo a través de tuberías chamadas gasoductos que saen directamente dos tanques de almacenamiento.
Con todo, ás veces, as distancias son longas e o gas debe ser trasladado en grandes buques. Pero para iso, o gas debe licuarse, xa que deste xeito redúcese o seu volume en 600 veces respecto do orixinal. Isto faise nunhas plantas de licuefacción, onde o gas convértese en líquido arrefriándoo a temperaturas que alcanzan os -161ºC.
Unha vez que chega ao seu destino, debe ser transformado novamente en gas nas plantas de regasificación e almacenado ata o seu posterior consumo. O gas natural ten varios usos enerxéticos, entre eles:
- Xeración de electricidade: mediante o funcionamento de turbinas de gas e turbinas de vapor ou de ciclo combinado (gas e vapor).
- Combustible para vehículos: o gas natural comprimido é usado como alternativa máis limpa, menos custosa e contaminante (un 20% menos que os autos que usan gasolina ou diesel).
- Uso doméstico: as aplicacións de gas natural no fogar son múltiples. Co pódese cociñar, calefaccionar ou obter auga quente para o baño.
- Uso industrial: é utilizado en industrias textiles, de plástico e de aceiro, tamén como materia prima na fabricación de abonos nitrogenadosara modificar.